1.Ընդգծված դարձվածքները փոխարինի՛ր տեքստի ոճին հարմար հոմանիշ բառերով:

Մեր նախնիները երևիշատ դառըփորձերից համողվել են ,որ ձուկ ուտելիս չիկարելի երկաթե դանակգործածել: Այդկանոնը առհամարող մարդիկ անկողին էինընկնում ունույնիսկ մահանում:Հիմա արդեն հասկացել ենք, թե ինչից էր  դա. երկաթը հեշտ քայքայվող սպիտակուցներիհետ (ձկան մսի մեջ շատ կա) ռեակցիայի մեջ է մտնում, որիհետևանքով առաջաում է թունավոր նյութ:
Այսօր արդեն կենցաղում երկաթե դանակ չի օգտագործվում. Շատ վաղուց  ստեղծվել է չժանգոտվող պողպատը, որը կարելի էառանց վախի  օգտազործել: Բայց գյուտն ուշացել էր. Սովորույթ էր դարձել: Հիմա ընդհանուր կարծիքն այն է, որ ձուկը դանակովուտել չի կարելի:


2.Ընդգծված դարձվածքները փոխարինի՛ր տեքստի ոճին հարմար հոմանշ բառերով:


Մեր դարաշրջանից 481 տարի առաջ Պարսկաստանի տիրակալ ֊Քսերքսեսը կռվի էր դարձել  հունական պետություններիմիության դեմ: Ավանդությունն ասում է, թե դա մտքին դրեց  միայննրա համար, որ ուզում էր  թզի համտեսել, իսկ  աթենականօրենքներն այդ համեղ պտուղների արտահանության արգելել էին:
Փոքրասիական ժողովուրդներիդիմադրությունն մահանալով, քաղաքները գրավելով, ու հողինհավասարեցնելով` պարսիկները հասան Եվրոպան Ասիայիցբաժանող բնական արգելագծին` Հելլեսպոնտոսի նեղուցին:Նեղուցն անցնելու համար Քսերքսեսը կամուրջ կառուցել տվեց:Բայց երբ կամուրջն արդեն պատրաստ էր, սոսկալի փոթորիկպայթեց, որն այն խորտակեց  ու ցրիվ տվեց: Իքնատիրապետմը կորցրեց, հրամայեց նեղուցի պատժեց խարազանի երեք հարյուրհարվածով և ջրի մեջ ստրկության շղթաներ գցել: Ջուր ծեծողներին հրամայված էր արտասանել հետևյալ խոսքերը. «Չարաղետ ջուր, քո տիրակալն այս պատիժը նշանակեց, քանի որդու անազնիվ վարվեցիր, իսկ նա քեզ ոչ մի վատ բան չէր արել»:Եվ մինչ պատժում էին ծովին, թագավորը հրամայեց գլխատել այնմարդկանց, որոնց հրամայել էր կամուրջ կառուցել: Ծովի ումարդկանց հասկացրեց, որ ավելի լավ է պարսից տիրակալիճանապարհին դեմ չկանգնեն:
Հետո շինարարները օգնեցին  մի ուրիշ, ավելի ամուր կամրջիշինարարությանը: Երբ դա պատրաստ էր, ու Քսերքսեսի առջևարդեն իսկապես բաց էր Եվրոպա տանող ճանապարհը,տիրակալը տատանվում էր` անցնի՞, թե՞ չանցնի: Ամենայնհավանականությամբ վախենում էր ծովի վրեժխնդրությունից:Փոխանակ տեղնու տեղը ճամփորդելու`  նա հրամայեց քրմերինամեն ինչ անել նեղուցի բարեհաճությունն ու ողորմածությունընվաճելու համար, իսկ ինքն իր սուսերն ու ոսկե անոթներըծովին բաշխեց:  Զոհաբերությունից հետո սկսվեց անցումը, որը հինգ օր ու գիշեր տևեց: Քսերքսեսը միայն վերջում սիրտարեց  ուանցավ
1. Քննարկել Ուինսթոն Չերչիլի մտքերը:
Այստեղ Ուինսթոն Չերչիլը ուզում էր ասել, որ եթե դուք ապրեք այնպես, ինչպես դուք եք ցանկանում, ապրեք այնպես ինչպես ոչ բոլորնեն ապրում ապա ձեր կյանքը ավելի լավ կնդանա, և դուք կունենաք ավելի կայուն ապագա, տարբերվելով ուրիշ մարդկանցից. ես ինքս կհետևեմ Ուինսթոն Չերչիլի խոսքերի. 
2. Ինչպիսի՞ն է մարդը ըստ Չերչիլի: Բնութագրեք նրան:
Նա դրական և հանդարտ մարդ էր ով խորհուրդ էր տալիս ավելի բարելավ կյանք: 
Եթե դուք Ձեր օրը սկսում եք առանց կոֆեինի, եթե Դուք միշտ կարող եք լինել կյանքով լի և ուշադրություն չդարձնել ցավի և անհաջողությունների վրա,եթե Դուք կարող եք զերծ մնալ բողոքներից և Ձեր խնդիրները չփաթաթել ուրիշների վզին, եթե Դուք կարող եք ուտել միևնույն կերակուրը ամեն օր և շնորհակալ լինել դրա համար, եթե Դուք կարող եք հասկանալ սիրելի մարդուն, երբ նա Ձեզ համար ժամանակ չի գտնում, եթե Դուք կարող եք չլսելու տալ Ձեր սիրելիի կողմից Ձեր հասցեին արված մեղադրանքները, եթե Դուք կարող եք հանգիստ վերաբերել քննադատությանը, եթե Դուք կարող եք Ձեր աղքատ ընկերոջը վերաբերվել այնպես, ինչպես հարուստին, եթե Դուք կարող եք ապրել առանց ստի և խաբեության, եթե Դուք կարող եք սթրեսի դեմ պայքարել առանց դեղերի, եթե Դուք կարող եք թուլանալ առանց ալկոհոլի, եթե Դուք կարող եք քնել առանց դեղահաբերի, եթե Դուք կարող եք հաստատակամորեն ասել, որ խտրականություն չեք դնում մաշկի գույնի, կրոնական համոզմունքների, սեռական կողմնորոշման և քաղաքականության միջև, ապա Դուք հասել եք Ձեր շան զարգացվածության մակարդակին:
1.Թարգմանել առակը.
Привычка убивать
Однажды один малыш пришёл к старому индейцу и стал спрашиввать:
— О, мудрец, скажи, пожалуйста, почему на Земле существуют войны?
— Потому что люди привыкли убивать.
— А почему люди идут на убийство?
— Когда человек убивает насекомое, то ему кажется, что он сильнее других, а значит, может отнимать жизнь безнаказанно. А когда человек убивает животных, он начинает думать, что сильнее всех, а значит, может причинять боль и людям. Согласно легендам наших предков, когда-то на планете не было войн, потому что все питались, как травоядные динозавры, — плодами деревьев или зеленью. Раньше люди соблюдали принцип милосердия ко всему живому, люди видели Бога в каждой частице, звери слушались людей и никогда не нападали на них. Но когда наступил ледниковый период, люди стали нападать друг на друга. Мясоедение, или поедание чужой плоти, началось не с убийства животных, а с каннибализма. С того времени, когда люди стали есть чужую плоть, сердца людей наполнялись грубостью и жестокостью. Пока в людях есть мысли о том, что они сильнее животных, или имеют право отнимать жизнь, или же заказывать убийство, — они будут убивать не только насекомых и животных, но и себе подобных. В мыслях людей — вирус, вылечить который могут только молитвы-покаяния, голодания, чтение святых писаний или общение с Просветлёнными людьми. К моменту смерти все люди отвыкают от чужой плоти, но не все успевают, пока живы

Մի անգամ մի փոքրիկ երեխա գնաց ծերուկի մոտ և հարցրեց.
-Օ, իմաստուն ասա ինձ խնդրում եմ, ինչու՞  է երկրում պատերազմ:
-Որովհետև մարդիկ սովոր են իրար սպանելու:
-Իսկ ինչու ՞ են մարդիկ սովոր իրար սպանելու
-Երբ մարդ սպանում է անծանոթին, իրեն թվում է, որ նա ամենաուժեղն է, ամենակարողն է, նա կարող է վերձնել կյանքը անպատժելիության: Իսկ եթե մարդ սպանում է կենդանու, մտածում է, որ նա ամենաուժեղն է բոլորից, և կարողանում է ցավ պատճառել մարդկանց: Ըստ լեգենդների, մեր նախնիների խոսքով մոլորակի վրա չկային պատերազմներ, որովհետևբոլորն ուտում էին այդ խոտակեր դինոզավրերի-պտղատու ծառեր կամ բույսեր: Մարդիկ ովքեր օգտագործում էին համապատասխան սկզբունքի կենդանիներին: Բազմությունը տեսավ Ասծու ամեն մասնիկ, երբ մարդիկ հարձակվում էին կենդանիների վրա նրանք լսում էին այդ ձայները: Բայց երբ եկավ … դարը, մարդիկ սկսեցին հարձակվել, միմիանց վրա: Միս ուտող, կամ մեկ այլ մարմին, սկսում է կենդանիներին սպանելուց, և մարդկությունից: Քանի որ, երբ մարդիկ սկսեցին միս ուտել միմիանց, նրանց սրտերը լցվեցին դաժանությամբ: Քանի դեռ մարդիկ մտածել են, որ նրանք ավելի շատ կենդանիներ են, կամ իրավունք ունեն վերցնելու կյանք, կամ հրամայեն սպանություն-Նրանք ոչ միայն կսպանեն միջատների այլ նաև կենդանիների, բայց իրենց տեսակներով: Մարդկանց մտքերում-վիրուս է, որը միայն կարող է բուժել …, … կարդալով սուրբ գրությունները, կամ լուսավորյալ շփումը մարդկանց հետ: Այն ժամանակ բոլոր մարդիկ … ուրիշի մարմնի վրա: Բայց ոչ բոլորն ունեն ժամանակ, որ դեռ կենդանի էին:

Գիշերային մտորումներ
                   
2
Խառնվել են նորից մտքերս, չգիտեմ` ինչու,  ուզում եմ գրել, արտահայտել զգացմունքներս, հույզերս, բայց չի ստացվում, բառերն ասես չքացել, համրացել են:  Չեմ կարողանում բացատրել զգացածս, բայց ձեռքերս, անկախ ինձնից, գրում են:
Մտքերս այս գիշերվա նման խավար են: Ամպերի ետևից երևում է լուսնի լույսը, որը  պայքարում է մթության դեմ, ուզում է լուսավորել հոգիս, ուզում է թեկուզ աղոտ, բայց լույս տալ, բայց գիշերվա խավարը վրա է հասնում… Այն բազմագույն թիթեռները, որ կային ներսումս, ասես չքացել են, ծաղիկները, որ բացվել էին, թոռոմել… Տեսնես՝ կբացվի՞ առավոտը, արևը կշողա՞ … Թե՞ ուղղակի նորից անձրև, նորից քամի, նորից տխրություն… Տխրություն, որովհետև էլ ոչ ոք դրսում չի լինի, ոչ ոքի հետ չեմ զրուցի, ոչ էլ երեխաները բակում կաղմկեն… Միայն ծառերից կթափվեն չորացած տերևները, կծորա մարմանդ անձրևը պատուհանիս….

Նյութը նաև՝ Մտադարակում 

Աշուն...
փ.PNGՆորից աշուն, նորից տխրություն…
Ամեն ինչ մռայլ է, ամեն ինչ անգույն, ամեն ինչ սառել է, քարացել: Տերևները դանդաղ թափվում են … Դրսում միայն ես եմ… Միայն ես եմ քայլում և լսում տերևների խշխշոցը ոտքերիս տակ: Դատարկ է փողոցը, դատարկ է այգին: Իսկ ո՞ւր են մարդիկ, ինչո՞ւ չկան, ինչո՞ւ անհետացան… Գուցե քամին էր պատճառը, որ ինձ տանում է մտքերով դեպի ամառ, ուր բոլորը կային, ուր բոլորն ուրախ էին… Ինչո՞ւ դուրս չեք գալիս, ինչո՞ւ… Մի՞թե գեղեցիկ չեն այս տերևները, մի՞թե գեղեցիկ չէ այն տեսարանը, երբ տեսնում ես, թե ինչպես փոքրիկ տերևն ընկավ ոտքերիդ վրա, կամ ինչպես քամին բերեց և նստեցրեց պատուհանիդ գոգին: Մի՞թե չեք սիրում մաքուր օդը՝ անձրևից հետո: Մի՞թե չեք սիրում այն մառախուղը, երբ սպասում եք որ ինչ-որ մեկը  դուրս կգա այնտեղից և կժպտա ձեզ… Դո՛ւրս եկեք…Դո՛ւրս եկեք և կտեսնեք, որ աշունը գունեղ է, բայց միևնույն ժամանակ տխուր, որովհետև դու պակասում ես նրա մեջ…

Նյութը նաև՝ Մտադարակում

Նստարան


Դու ժպտոմ էիր, դու բոլորին ստիպում էիր ժպտալ… Ի՞նչ պատահեց, ինչո՞ւ նստեցիր այդ նստարանին:
Ինչո՞ւ կանգ առար: Ինձ համար մի ուրիշ աշխարհ էր քո գեղեցիկ հայացքը, երբ դու ժպտում էիր: Իսկ հիմա, երբ հանկարծ նստեցիր այդ անիծյալ նստարանին, այդ լուսավոր աշխարհը նույնպես չքացավ: Դու տխրեցիր, դու տխրեցրիր ոչ միայն քեզ, այլև ինձ: Մի պահ շո՛ւրջդ նայիր, մի պահ փորձի՛ր հասկանալ՝ ինչ կատարվեց: Վեր կաց այդ նստարանից, վեր կաց և բաց արա աչքերդ, վեր կաց, որ բոլորս ուրախ լինենք, ինչպես դու էիր ուրախ, Վե՛ր Կաց… Մոռացի՛ր այդ նստարանի մասին, որին դու նստեցիր, ջնջի՛ր քո մտքից այդ հատվածը, այդ մի ակնթարթը: Հիշի՛ր որ հարուստ ես, որովհետև մենք ենք քո կողքին, և մեզ համար վիրավորական է քո տխրությունը: Վեր կաց այդ գորշ նստարանից…
Նյութը կարող եք տեսնել նաև՝ Մտադարակում 



Դու ժպտացիր, և ամեն ինչ փոխվեց…
telegram


Սիրում եմ քո այդ գեղեցիկ ժպիտը, ինչո՞ւ չես ժպտում…Ժպտա՛, մի՞թե դա գեղեցիկ չէ, մի՞թե հիանալի չէ: Ժպտա՛: Դու հարուստ ես, քանի որ ունես այդպիսի ժպիտ:
Միայն պետք է ժպտաս, և դու ոչ միայն քեզ կերջանկացնես, այլև ինձ: Մի սևեռվիր մանրուքների վրա, տես ՝ ինչ լուսավոր է կյանքը…Հավատա՛, որ ամեն ինչ լավ կլինի, եթե ժպտաս: Հավատա, որ կյանքը գեղեցիկ է, կյանքը ժպտում է քեզ: Դու էլ կյանքին ժպտա…Հավատա՛ ինքդ քեզ: Հավատա՛, որ ինչ ցանկություն ունես, մի օր՝ վաղ թե ուշ, կատարվելու է: Ժպտա, ես կարոտել եմ քո գեղեցիկ ժպիտին… Դու ժպտացիր, և ամեն ինչ փոխվեց… Ամեն ինչ անգույն էր, ամեն ինչ խամրած էր, ամեն ինչ տարբեր էր, ամեն ինչ անհույս էր: Քո ժպիտի պատճառով իմ մեջ ամեն ինչ փոխվեց: Անգույն հոգիս դարձավ գունեղ և պայծառ: Երբ դու նայեցիր ինձ և  ժպտացիր, ամեն ինչ ուրիշ դարձավ, ամեն ինչ այլ դարձավ ոչ միայն իմ մեջ, այլև իմ աշխարհում: Ամեն ինչ դարձավ գունավոր, խամրածը դարձավ պարզ, ամեն ինչ շարժվեց իր հունով: Դու ինձ ստիպեցիր ժպտալ, դու ինձ ստիպեցիր հասկանալ, որ պետք չէ տխրել, որ պետք  չէ հուսահատվել, դու ինձ  ուժ տվեցիր, ինձ ստիպեցիր պայքարել: Ցանկացար, որ օրինակ վերցնեմ քեզնից, որ ես շարժվեմ քո օրինակով, օգնեցիր, որ ես նույնպես ուրախացնեմ մարդկանց, որ ստիպեմ ժպտալ: Քո ժպիտի պատճառով կյանքը հիասքանչ դարձավ ինձ համար…
Նյութը կարող եք տեսնել նաև՝ Մտադարակում


Եվ ճանապարհը շարունակվում է
13083095_1737990229764856_8687790978210454805_n

Պայծառ, լուսատենչ լուսնին եմ նայում և դանդաղ փակում աչքերս: Եվ ահ՛ա, ահա կրկին ընկնում եմ մի աշխարհ, որի անունն է Երազ: 
  1. Գնում եմ մի մութ ճանապարհով: Գիտեմ,այն չունի վերջ, չունի սկիզբ: Հույսեր, երազանքներ գալիս են և անցնում: Ինչքա՞ն է տևելու այս ամենը:Միգուցե այլևս դուրս չե՞մ գա այստեղից:Բայց ոչ, տեսնում եմ, ահ՛ա մի լույսեմ տեսնում: Փորձում եմ հասնել նրան… Բայց ճանապարհս շարունակվում է … Պայծառ արևի շողքերից աչքերս մի պահ փակվում են: Ընկնում եմ մի աշխարհ, որի անուն է Երազանք: Առջևումս մի լուսավոր ճանապարհ է, որը չունի վերջ, չունի սկիզբ: Բարի աշխարհ է, որից չեմ ցանկանում դուրս գալ: Հույս, հավատ, որ ահա, ահա հիմա կկատարվի:  Բայց ճանապարհս շարունակվում է …Նյութը կարող եք նաև տեսնել՝ Մտադարակում