Մի
մարդ երկու որդի ուներ: Մի օր նրանցից կրտսերը հորն ասում է, որ նա արդեն
չափահաս է և ցանկանում է իր հասանելիք ունեցվածքը, որպեսզի գնա աշխարհ տեսնի:
Հայրը վշտանում է, փորձում է փոփել որդու միտքը սակայն՝ ապարդյուն: Հայրը
չկարողանալով ոչինչ անել՝ կանչում է երկու զավակներին և ունեցվածքը կիսում է երկու
որդիների միջև: Կրտսեր որդին վերցնում է իր ունեցվածքը և գնում է ուրիշ երկիր: Նա
իր հոր քրտինքով վաստակած գումարը առանց խնայելու ծախսում է գինարբուքների և
անառակ կանանց վրա: Եկավ ժամանակը, երբ տղայի գումարը վերջացավ: Նա սկսեց տարբեր
մարդկանց տներում բանվորություն անել: Հետո սկսեց խոզեր արածացնել, և այդ դառը
կյանքից նա հասկացավ, որ շատ սխալ է վարվել: Նա մտածում էր, որ իր հայրս
ունի ագարակներ, անասունների հոտեր, ծառաներ, իսկ նա այստեղ սոված-ծարավ տանջվում
է: Այսպես մտածելով ճամփա է ընկնում հոր մոտ: Նա նման չէր առաջվա շքեղ տեսքով
երիտասարդին: Երբ հայրը տեսավ որդուն, վազեց նրա մոտ և պինդ գրկեց: Հայրը
լաց էր լինում և՛ ուրախությունից, և՛ տխրությունից: Տղան ասաց, որ Աստված իրեն
պատժել է և, որ արժանի չէ իր որդին լինելու: Այդ ժամանակ հայրը տղայի բերանը
ձեռքով փակում է, և ծառաներին ասում, որ տղային շքեղ հագուստ և շքեղ
կոշիկներ տան, ախոռից հանեն ամենալավ եզը և մորթեն, որովհետև որդին մահացած էր,
սաղացավ, կորած էր, վերադարձավ: Տանը ուրախություն էր, արտից վերադառձավ ավագ
որդին: Լսելով տան ուրախության ձայները՝ ծառային հարցնում է, թե ինչ առիթ է, և
իմանալով առիթի պատճառը շատ զայրացավ և չմտավ ուրախության սրահ: Հայրը դուրս եկավ
և որդուն աղաչեց, որ ներս մտնի: Ավագ որդին ասաց, որ նա մանկուց ծառայել է իրեն,
բայց նրա համար անգամ մի փոքր ուլ չի մորթել, իսկ իր անառակ որդու համար մորթել է
ամենալավ եզը: Հայրը պատասխանեց, որ գումարը ձեռքի կեղտ է, մորդած եզի փոխարեն
նորը կգնենք, իսկ եղբորդ ոչինչով չենք կարող փոխարինել:
No comments:
Post a Comment