Ավելի վատ էլ է լինում
Ժողովի ժամանակ վիճում էին, թե ի՞նչն է աշխարհի ամենավատ բանը մարդու համար։
Մեկն ասում էր-հիվանդությունը, մյուսը-մահը, մեկն էլ-աղքատությունը։
Շատ բաներ ասվեցին։ Հարցրին Նասրեդինից։
-Իսկ դու, Մոլլա, ի՞նչ ես մտածում.
-Վատ է, երբ չի կատարվում այն, ինչ ցանկանում էիր. պատասխանեց Նասրեդինը, բայց ավելի վատ է, երբ կատարվում է այն, ինչը չէիր ցանկանում. մտածելով պատասխանեց նա։
Օդապարիկներ
Արգենտինայում՝ Բուենոս Աիրեսը հյուրընկալել է ամենամեծ օդապարիկների տոնակատարությանը՝ անցած չորեքշաբթի: Ավելի քան 20օդապարիկներ օդ բարձրացան հանդիսատեսի առջև:
Նյութի թարգմանությունը՝ այստեղից
Ժողովի ժամանակ վիճում էին, թե ի՞նչն է աշխարհի ամենավատ բանը մարդու համար։
Մեկն ասում էր-հիվանդությունը, մյուսը-մահը, մեկն էլ-աղքատությունը։
Շատ բաներ ասվեցին։ Հարցրին Նասրեդինից։
-Իսկ դու, Մոլլա, ի՞նչ ես մտածում.
-Վատ է, երբ չի կատարվում այն, ինչ ցանկանում էիր. պատասխանեց Նասրեդինը, բայց ավելի վատ է, երբ կատարվում է այն, ինչը չէիր ցանկանում. մտածելով պատասխանեց նա։
Օդապարիկներ
Արգենտինայում՝ Բուենոս Աիրեսը հյուրընկալել է ամենամեծ օդապարիկների տոնակատարությանը՝ անցած չորեքշաբթի: Ավելի քան 20օդապարիկներ օդ բարձրացան հանդիսատեսի առջև:
Այցելուներից մեկը ասաց, որ նա միայն օդապարիկներ տեսել է տեսաերիզով, ուստի նրան դուր եկավ փորձը: Մեկ Այլ այցելույի համար, դա երազանքի իրականցում էր քանի որ նա ցանկանում էր տեսնել օդապարիկների վեր բարձրանալը մանկությունից ի վեր:
Նյութի թարգմանությունը՝ այստեղից
Հիվանդ եղնիկը
Մի եղնիկ հիվանդացավ և սարից ընկավ հովիտը: Իր ընկերները՝չթողնելով եղնիկին դժվարության մեջ, հաճախ էին այցելում նրան: Սակայն այցելության ընթացքում նրանք սնվում էին խոտով, որը աճում էր հովտում: Եղնիկը՝ապաքինվելուց և ոտքի կանգնելուց որոշ ժամանակ անց սատկեց սովից:
Պարզ չէ՞, որ շատ ցավակցողներ ավելի շատ վնաս են պատճառում, քան օգուտ տալիս, այն մարդկանց ում ցավակցում են:
Զգեստներ Պատրաստված շոկոլաից
Շոկոլադի սրահը ստեղծել է զգեստներ պարաստված շոկոլադից և մոդելները կրում են ստեղծագործությունները Փարզի նորաձևության ցուցադրության ժամանակ որը մի մասներ կազմում տարեկան շոկոլադի տոնավաճառի: Մարդիկ ասում են, որ այդ շոկոլադե տոնավաճառը աշխարհում ամենամեծն է: Շոկոլադագործները, խմորեղեն պատրաստող շեֆ խոհարարները և հրուշակագործները գալսի են այս տոնավաճառին ամբողջ աշխարհից: ՙՙՖորեսթ Գամփ՚՚ ֆիլմում գլխավոր հերոսը ասում է ՙՙԿյանքը նման է մեկ տուփ շոկոլադի: Դու երբեք չգիտես, թե ինչ է քեզ սպասվում՚՚ Ընդհանուր առմամբ կարող ենք ասել, որ նորաձևության ցուցադրումները ևս նման են մեկ տուփ շոկոլադի:
Նյութի թարգմանությունը՝ այստեղից
Մի եղնիկ հիվանդացավ և սարից ընկավ հովիտը: Իր ընկերները՝չթողնելով եղնիկին դժվարության մեջ, հաճախ էին այցելում նրան: Սակայն այցելության ընթացքում նրանք սնվում էին խոտով, որը աճում էր հովտում: Եղնիկը՝ապաքինվելուց և ոտքի կանգնելուց որոշ ժամանակ անց սատկեց սովից:
Պարզ չէ՞, որ շատ ցավակցողներ ավելի շատ վնաս են պատճառում, քան օգուտ տալիս, այն մարդկանց ում ցավակցում են:
Պարզ չէ՞, որ շատ ցավակցողներ ավելի շատ վնաս են պատճառում, քան օգուտ տալիս, այն մարդկանց ում ցավակցում են:
Ավելին քան սահմանում է սուրբ գրությունները
Եղբայրը եկավ ավվե Մարտոյի մոտ և հարցրեց.
-Ինչպես է, որ մենաստանը կարող է անել ավելին, քան սահմանում է սուրբ գրությունը:
-<<Սիրել թշնաում ավելին , քան քեզ >>:
-Իսկ ես դեռ կարող եմ սիրել ինչպես ինձ, այդպես էլ ինձ սիրողներին:
Եղբայները վիճում էին Սուրբ Անտոնիայի հետ
Եթե մեկը ասի. <<Ես ոչինչ չեմ վերցրել եղբայներից, և ինքս ոչինչ չեմ պատրաստվում տալ նրանց, — իմ համար բավարար է իմը >>, — լավ է դա, թե՞ վատ Սուրբ Անտոնին պատասխանեց.
— Իմ երեխաներ! Ով այդպիսին է, այն դաժան սրտով է , իսկ նրա հոգին – առյուծի հոգի է: Նրան պետք է համարել օտարված համայնք՝ բոլոր բարի մարդկանցից:
Ես ընտրում եմ երջանկությունը
Վարպետ Բահուդինը երջանիկ մարդ էր: Նրա դեմքից Ժպիտը երբեք չէր պակասում: Իր ամբողջ կյանքը ներծծված էր տոնի բույրով: Նույնիսկ մահանալիս նա անհոգ ծիծաղում էր: Թվում էր, թե նա վայելում էր մահվան գալը: Աշակերտները խմբած էին նրա շուրջը, և մեկը համարձակվեց հարցնել.
— Ուսուցի՛չ, ինչպե՞ս է ձեզ միշտ հաջողվում երջանիկ լինել: Ինչու՞ եք ուրախանում այս վերջին րոպեներին:
Ծեր վարպետը ժպտալով պատասխանեց.
— Ուսուցի՛չ, ինչպե՞ս է ձեզ միշտ հաջողվում երջանիկ լինել: Ինչու՞ եք ուրախանում այս վերջին րոպեներին:
Ծեր վարպետը ժպտալով պատասխանեց.
— Շատ տարիներ առաջ ես եկել էի իմ վարպետի մոտ: Ես տասնյոթ տարեկան երիտասարդ էի, բայց արդեն խորապես տառապում էի: Վարպետը յոթանասուն տարեկան էր,բայց նա ժպտում էր և ուրախանում հենց այնպես: Ես հարցրեցի նրան.«Ինչպե°ս է դա քեզ հաջողվում»: Եվ նա պատասխանեց. «Յուրաքանչյուր ոք, իր ներսում ազատ է իր ընտրութան մեջ: Սա իմ ընտրությունն է: Ամեն առավոտ, բացելով աչքերս, ես ինքս ինձ հարցնում եմ, թե որն է ավելի լավ՝ երջանկությո°ւնը, թե° տառապանքը: Եվ, չգիտեմ ինչու, ես միշտ ընտրում եմ երջանկութունը: Իմ կարծիքով դա բնական է:
No comments:
Post a Comment