Wednesday, 13 January 2016

Վիլիամ Սարոյան Բան ունեմ ասելու

1.      Կարծում եմ, որ այս պատմվածքը Սարոյանի կյանքից մի դրվագ է քանի որ նա ինչ պատմվածք գրում է մի փոքր նրա կյանքին եմ նմանացում և կարծում եմ, որ նա ամեն պատմվածքի մեջ պատմում է իր կյանքի մասին:
Այս պիեսում նույնպես նմանեցրեցի: Կարծում եմ, որ այս պատմվածքում հենց այն երիտասարդներ նա  ով  ցանկանում որ երեխաները ստանա նրանց ցանկացած նվերները քանի որ նա նույնպես Սուրբ Ծննդյան օրը ասել է <<Հորս եմ ուզում>> և դրանից հետո նա չի տեսել նրա հորը և սկսել է չհավատալ Սուրբ Ծննդյան հրաշքին: Հանդեսի ժամանկ հիասթափեցնում էին երեխաներին ասելով ինչ ես ուզում ... Երեխանները ուրախ-ուրախ պատասխանում էին սա եմ ուզում... կարծելով, որ հենց այդ նվերն էլ նրան կտան, իսկ նրանք ընդամենը նվիրում էին մի փոքր նվեր և ասում սա ել քո նվերը: Ով գիտե միգուցե այյդ նվերները անգամ մի գռոշ էլ չառժեն,  բայց չէ որ նրանք շատ գումար էին հավաքել կարծում եմ որ նրանք կարող էին թեկոզ մի նվեր բայց նրանց ուզածով նվիրել նրանց:


Posted by at

No comments:

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)