Wednesday, 10 February 2016

,, Իմ երեկվա օրը,,

Հասարակ օրերից մեկը: Արագորեն արթնանալով միանգամից նայեցի ժամին որպեզսի տեսնեմ արդյոք ուշացել եմ: Պատասխանը բնականաբար այո ուշանում եմ: Արագ հագնվեցի, լվացվեցի հարդարեցի մազերս և նախաճաշեցի:
Շտապելով արագ դպրոց մասնակցեցի առավոտյան ընդանուր պարապունքին և անցա դասերին: Սակայն քանի որ մեզ մոտ Թումանյանական օրերն էին մենք պետք է պատրաստվեինք: Պատրաստվեցինք հիանալի կատարումներ էին:


Ընկեր Գոհարս ինձ միշտ ասում էր թե ես պետք է գնամ իզմիր իսկ ամեն ասելուն պես ես շատ էի զարմանում: գնացինք Սուսերամարտ քանի որ մեզ մոտ կաին նոր երկու աղջիկնե նրանք մի փոքր բարդ էին հասկանում: Շատ  դժվար էր նրանց հետ աշխատելը: Մի խոսքով խոցումներ թիրախին և այլն: Երբ ուրախ-որախ գնացի տուն հայրիկս և մայրիկս մի հիանալի լուր ասեցին որ ես գնում եմ Իզմիր: Ականջներիս չէի հավատում բայց դե... Ահա այս էլ իմ օրերից մեկը մի փոքր ձանձրալի կաող է թվալ բայց... 



No comments:

Post a Comment